Zapraszamy do lektury polskiego tłumaczenia Wytycznych dotyczących deinstytucjonalizacji, w tym w sytuacjach nadzwyczajnych Komitetu ds. Praw Osób z Niepełnosprawnościami.
Plik do pobrania: Wytyczne ONZ dot. deinstytucjonalizacji, w tym w sytuacjach kryzysowych – final – 1.5
Tagi: deinstytucjonalizacja |Spis treści
I. Wprowadzenie ……………………………………………………………………………………. 3
II. Kluczowe postulaty ……………………………………………………………………………..4
III. RYSZARD SZARFENBERG
Konieczne uzupełnienie tarczy świadczeniowej przeciw ubóstwu w czasie
kryzysu koronawirusowego i po nim …………………………………………………….. 8
1. Ubóstwo znacząco wzrośnie w 2020 roku……………………………………………………..8
2. Dotychczasowe środki przeciwdziałania ubóstwu są niewystarczające……………..9
3. Propozycje uzupełnienia tarczy świadczeniowej chroniącej przed ubóstwem …..12
4. Gruntowna reforma wsparcia pieniężnego dla bezrobotnych ……………………….. 14
IV. MAGDALENA KOCEJKO
Konieczna tarcza ochronna dla osób z niepełnosprawnościami………………..17
1. Sytuacja w placówkach całodobowych – konieczność natychmiastowego wsparcia
i długofalowej strategii deinstytucjonalizacji ……………………………………………………17
2. Potrzeba polityki publicznej wrażliwej na niepełnosprawność ……………………….20
3. Ochrona osób z niepełnosprawnościami przed skutkami nadchodzącego kryzysu
gospodarczego – ryzyko polityki cięć, trudności na rynku pracy ………………………. 25
V. MAGDALENA KOCEJKO
Konieczna tarcza ochronna dla kobiet…………………………………………………. 27
1. Potrzeba działań w zakresie przeciwdziałania przemocy domowej i ochrony osób
jej doświadczających…………………………………………………………………………………….. 27
2. Ochrona praw z zakresu seksualności i rozrodczości w czasie pandemii…………29
VI. RAFAŁ BAKALARCZYK
Konieczna tarcza ochronna dla seniorów i w sferze opieki…………………….. 32
1. Osoby starsze poza sektorem wsparcia instytucjonalnego ……………………………. 34
1.1. Rekomendacje dotyczące osób starszych………………………………………………….. 37
2. Opiekunowie i rodziny osób starszych – trudna sytuacja (nie tylko) w czasie
pandemii……………………………………………………………………………………………………..42
2.1. Rekomendacje dotyczące opiekunów osób zależnych………………………………… 43
Warunki mieszkaniowe pozwalające na niezależne życie: Zarówno niezależne życie jak i włączenie w społeczność odnoszą się do okoliczności życiowych występujących poza wszelkimi typami zakładów opieki. Nie chodzi tu „tylko” o mieszkanie w konkretnym budynku czy otoczeniu, ale przede wszystkim o utratę osobistego wyboru oraz autonomii w wyniku narzucenia konkretnych warunków życiowych czy rozwiązań mieszkaniowych. Ani duże zakłady opieki z ponad setką rezydentów, ani mniejsze domy grupowe zamieszkiwane przez pięć do ośmiu osób, ani indywidualne domy nie mogą być nazwane warunkami mieszkaniowymi pozwalającymi na niezależność, jeżeli obowiązują w nich zasady lub występują elementy typowe dla instytucji opiekuńczych czy instytucjonalizacji.
Mimo że zinstytucjonalizowane zakłady mogą różnić się wielkością, nazwą czy sposobem organizacji, występują w nich pewne cechy charakterystyczne, takie jak: obowiązkowe dzielenie się asystentami z innymi osobami oraz brak lub ograniczony wpływ na to, od kogo można uzyskać wsparcie, izolacja oraz oddzielenie od niezależnego życia w społeczności, brak kontroli nad codziennymi sprawami, brak możliwości wyboru z kim mieszkamy, sztywność rutyny niezważająca na wolę czy preferencje jednostki, identyczne zajęcia prowadzone w tym samym miejscu dla grupy osób podlegających pewnemu zwierzchnictwu, paternalistyczne podejście do świadczenia usług, sprawowanie nadzoru nad warunkami mieszkaniowymi oraz zwykle także dysproporcja w liczbie osób z niepełnosprawnościami żyjących w tym samym środowisku.
Instytucje opiekuńcze mogą oferować osobom z niepełnosprawnościami pewien stopień wyboru i kontroli, ale wybory te są ograniczone do konkretnych obszarów życia i nie zmieniają segregującego charakteru takich instytucji. Z tego powodu polityka deinstytucjonalizacji wymaga wdrożenia strukturalnych reform wykraczających poza zamknięcie zakładów opiekuńczych.
Duże i małe domy grupowe są szczególnie niebezpieczne dla dzieci, dla których nie ma zamiennika dla potrzeby wzrastania w rodzinie. „Rodzinne” instytucje to ciągle instytucje i nie są alternatywą dla życia w rodzinie.
Tagi: deinstytucjonalizacja | Komitet ONZ | Konwencja | niezależne życie | prawa człowieka |Warszawa, dnia 16 września 2014 r.
Poz. 787
UCHWAŁA Nr 165
RADY MINIST RÓW
z dnia 12 sierpnia 2014 r.
w sprawie przyjęcia programu pod nazwą „Krajowy Program Przeciwdziałania Ubóstwu
i Wykluczeniu Społecznemu 2020. Nowy wymiar aktywnej integracji”
Pobierz pełną treść: Krajowy_Program_Przeciwdzialania_Ubostwu_i_Wykluczeniu_Spolecznemu_2020
Tagi: deinstytucjonalizacja | niezależne życie | prawa człowieka |„ … gdzie i z kim mieszkamy, co jemy,
czy lubimy spać długo czy chodzić spać
późno, przebywać w domu czy poza
nim, mieć na stole obrus i świece,
posiadać zwierzęta czy słuchać muzyki.
To takie czynności składają się na to,
kim jesteśmy. Niezależne życie to
kluczowy element autonomii i wolności
jednostki …”
Pobierz pełną treść: Komentarz_ogólny_ONZ_7_PL
Tagi: deinstytucjonalizacja | Komitet ONZ | Konwencja | niezależne życie | prawa człowieka | reprezentacja |„ … gdzie i z kim mieszkamy, co jemy,
czy lubimy spać długo czy chodzić spać
późno, przebywać w domu czy poza
nim, mieć na stole obrus i świece,
posiadać zwierzęta czy słuchać muzyki.
To takie czynności składają się na to,
kim jesteśmy. Niezależne życie to
kluczowy element autonomii i wolności
jednostki …”
Pobierz pełną treść: Komentarz_ogólny_ONZ_6_PL
Tagi: deinstytucjonalizacja | Komitet ONZ | Konwencja | niezależne życie | prawa człowieka |„ … gdzie i z kim mieszkamy, co jemy,
czy lubimy spać długo czy chodzić spać
późno, przebywać w domu czy poza
nim, mieć na stole obrus i świece,
posiadać zwierzęta czy słuchać muzyki.
To takie czynności składają się na to,
kim jesteśmy. Niezależne życie to
kluczowy element autonomii i wolności
jednostki …”
Pobierz pełną treść: Komentarz_ogólny_ONZ_5_PL
Tagi: deinstytucjonalizacja | Komitet ONZ | Konwencja | niezależne życie | prawa człowieka |