Aktualności Archives - Instytut Niezależnego Życia

Bezpieczna przyszłość osób z niepełnosprawnością intelektualną – testowanie modelu

W ramach międzynarodowego projektu pn. „Sieć na rzecz równości osób z niepełnosprawnościami w Albanii, Republice Czeskiej, na Węgrzech i w Polsce”, Instytut Niezależnego Życia zorganizował spotkanie dotyczące dobrych praktyk mieszkalnictwa osób z niepełnosprawnością intelektualną – zgodnych z Konwencją ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych.

Głównym tematem spotkania było omówienie i dyskusja nad wynikami badań nad pilotażowym projektem w Polsce pn. „Bezpieczna przyszłość osób z niepełnosprawnością intelektualną – testowanie modelu”. Badania zaprezentował socjolog dr hab. Marek Rymsza z Uniwersytetu Warszawskiego.

Projekt ten wdraża koncepcję kanadyjskich kręgów wsparcia dla dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną w ośmiu społecznościach przy Kołach Polskiego Stowarzyszenia Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną.

Dla osób zainteresowanych polecamy stronę Kręgów: kregiwsparcia.pl.

***

Celem projektu „Sieć na rzecz równości osób z niepełnosprawnościami w Albanii, Republice Czeskiej, na Węgrzech i w Polsce” jest wypracowanie strategii działań rzeczniczych na rzecz równości wobec prawa oraz zaangażowanie różnych aktorów w działania na rzecz pełnego wdrożenia artykułów 5, 12 i 19 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych. Projekt jest finansowany z Funduszy Wyszehradzkich.

Tagi:

Plan budowy łódzkiego DPS na celowniku Europejskiej Grupy Eksperckiej ds. Deinstytucjonalizacji

Prezentujemy treść skargi Europejskiej Grupy Eksperckiej ds. Deinstytucjonalizacji na tworzenie 100-osobowego domu pomocy społecznej w Łodzi z wykorzystaniem funduszy unijnych.

Skarga Europejskiej Grupy Eksperckiej ds. Przejścia z Opieki Instytucjonalnej do Wsparcia w Społecznościach Lokalnych (najważniejszego ciała europejskiego w obszarze deinstytucjonalizacji) do Komisji Europejskiej dotyczy inwestycji stworzenia nowego domu pomocy społecznej na 100 osób w Łodzi z wykorzystaniem środków unijnych. Rada Miejska w Łodzi w 2016 roku użyczyła jednej z łódzkich organizacji nieodpłatnie teren ponad 10 000 m2 i nieruchomość o powierzchni ponad 2800m2 na stworzenie nowego domu pomocy społecznej dla osób z problemami zdrowia psychicznego. DPS ma powstać bezpośrednio obok innego domu pomocy społecznej na ponad 100 osób. W tym samym roku środki unijne (ponad 6,5mln z 15mln kosztów całościowej inwestycji) przyznał Urząd Marszałkowski Województwa Łódzkiego. Od samego początku środowisko osób z niepełnosprawnościami było bardzo krytyczne wobec takiego kierunku działań, jednoznacznie sprzecznego z postanowieniami ratyfikowanej przez Polskę Konwencji ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami oraz Wytycznymi unijnymi w zakresie włączenia społecznego i apelowało o przeznaczenie środków na tworzenie wsparcia w społeczności lokalnej m.in. w formie mieszkań wspomaganych.

Pełna treść skargi tutaj

Tagi: prawa człowieka |

Magdalena Kocejko: Prawa człowieka mieszkańców DPS to zapomniana sprawa

Pandemia się skończy, a pytanie, co dalej z instytucjami pozostanie aktualne. Niewykorzystanie sytuacji do rozpoczęcia działań na rzecz deinstytucjonalizacji byłoby wielkim błędem.

Pandemia koronawirusa uwypukliła wiele problemów, o których organizacje społeczne mówią od dawna. Jednym z nich jest sytuacja w placówkach całodobowych, przede wszystkim w domach pomocy społecznej.

Pełna treść tutaj

Tagi: prawa człowieka |

Ekspertyza

Społeczne uzupełnienie tarczy antykryzysowej

Link do treści.

Spis treści
I. Wprowadzenie ……………………………………………………………………………………. 3
II. Kluczowe postulaty ……………………………………………………………………………..4
III. RYSZARD SZARFENBERG
Konieczne uzupełnienie tarczy świadczeniowej przeciw ubóstwu w czasie
kryzysu koronawirusowego i po nim …………………………………………………….. 8
1. Ubóstwo znacząco wzrośnie w 2020 roku……………………………………………………..8
2. Dotychczasowe środki przeciwdziałania ubóstwu są niewystarczające……………..9
3. Propozycje uzupełnienia tarczy świadczeniowej chroniącej przed ubóstwem …..12
4. Gruntowna reforma wsparcia pieniężnego dla bezrobotnych ……………………….. 14
IV. MAGDALENA KOCEJKO
Konieczna tarcza ochronna dla osób z niepełnosprawnościami………………..17
1. Sytuacja w placówkach całodobowych – konieczność natychmiastowego wsparcia
i długofalowej strategii deinstytucjonalizacji ……………………………………………………17
2. Potrzeba polityki publicznej wrażliwej na niepełnosprawność ……………………….20
3. Ochrona osób z niepełnosprawnościami przed skutkami nadchodzącego kryzysu
gospodarczego – ryzyko polityki cięć, trudności na rynku pracy ………………………. 25
V. MAGDALENA KOCEJKO
Konieczna tarcza ochronna dla kobiet…………………………………………………. 27
1. Potrzeba działań w zakresie przeciwdziałania przemocy domowej i ochrony osób
jej doświadczających…………………………………………………………………………………….. 27
2. Ochrona praw z zakresu seksualności i rozrodczości w czasie pandemii…………29
VI. RAFAŁ BAKALARCZYK
Konieczna tarcza ochronna dla seniorów i w sferze opieki…………………….. 32
1. Osoby starsze poza sektorem wsparcia instytucjonalnego ……………………………. 34
1.1. Rekomendacje dotyczące osób starszych………………………………………………….. 37
2. Opiekunowie i rodziny osób starszych – trudna sytuacja (nie tylko) w czasie
pandemii……………………………………………………………………………………………………..42
2.1. Rekomendacje dotyczące opiekunów osób zależnych………………………………… 43

Tagi: deinstytucjonalizacja | koronwairus | polityka wobec niepełnosprawności |

Stanowisko Europejskiego Forum Niepełnosprawności – European Disability Forum, przetłumaczone przez Stowarzyszenie Instytut Niezależnego Życia

INSTYTUCJE STAŁEGO POBYTU STAJĄ SIĘ OGNISKAMI ZARAŻEŃ I NADUŻYĆ – RZĄDY MUSZĄ ZADZIAŁAĆ NATYCHMIAST!

Pobierz treść w pliku docx: Europejskie Forum Niepełnosprawności (EDF) – Apel ws. instytucji – PL

Pobierz treść w pliku pdf: Europejskie Forum Niepełnosprawności (EDF) – Apel ws. instytucji – PL

Wyrażamy duże zaniepokojenie sytuacją osób z niepełnosprawnościami mieszkających w instytucjach stałego pobytu. Milion osób z niepełnosprawnościami żyjących w instytucjach jest teraz w sytuacji trudniejszej niż kiedykolwiek, narażone są na zwiększone ryzyko zachorowania na COVID-19, fizyczne i psychologiczne nadużycia związane z izolacją, zaniedbanie, a nawet porzucenie.

Zagrożenia, na które napotykają osoby żyjące w instytucjach stałego pobytu to:

Brak środków ochrony osobistej dla osób z niepełnosprawnościami i pracowników instytucji prowadzi do zwiększonego ryzyka infekcji zarówno wśród pracowników, jak i mieszkańców. Ryzyko to jest spotęgowane typowym dla instytucji stałego pobytu życiem w grupie.
Brak opieki i pozostawianie mieszkańców samych w związku z brakiem personelu, który nie może pracować gdy jest zarażony lub podlega kwarantannie lub nie może pracować z powodu lęku o to, że zostanie zarażony.
Przymusowe leczenie i przymusowe stosowanie ograniczeń pod pozorem środków zapobiegawczych
Przymusowe zamknięcie prowadzące do braku kontaktu ze światem zewnętrznym – rodziną, przyjaciółmi i innymi osobami.

Raporty pokazują, że to się dzieje już w kilku krajach:

W Grecji szpitale psychiatryczne zamykają osoby w pokojach pozbawiające je dostępu do telefonów komórkowych i Internetu. Kontakt z rodziną i przyjaciółmi jest często zakazany albo możliwy tylko przez jeden telefon, co zwiększa ryzyko zarażenia COVID-19. Oddziały psychiatryczne zmagają się z brakami w personelu, który nie przychodzi do pracy z obawy przed zarażeniem.
We Włoszech 70 osób zostało zakażonych w instytucji stałego pobytu dla osób z niepełnosprawnością intelektualną. Kadra zarządzająca przyznała, że mieszkańcy i personel nie mieli środków ochrony osobistej.
W Polsce w jednym z domów pomocy społecznej zarażonych zostało 52 spośród 67 mieszkańców, a także 8 z 14 osób z personelu.
W Hiszpanii, prasa ujawniła kilka różnych przypadków, w tym śmierć 43 osób w domu dla seniorów i 12 podejrzanych przypadków w instytucji stałego pobytu w Granadzie. Wiadomo także, że personel wspierający natychmiast potrzebuje maseczek, rękawiczek i czepków – są pozostawieni rozwiązaniom „domowym” polegających nawet na odkażaniu potrzebnych środków ochrony w mikrofalówce.
W Niemczech instytucje stałego pobytu pozbawione są środków osobistej ochrony i środków wspierających zastosowanie działań zapobiegawczych.

Jesteśmy niezwykle zaniepokojeni, że w niektórych krajach zaprzestano świadczenia usług w społecznościach.

Wzywamy władze do:

Dołożenia wszelkich możliwych starań, aby zamknąć instytucje stałego pobytu i psychiatryczne oraz zapewnić rozwiązania mieszkaniowe oparte na lokalnych społecznościach;
Sprawdzenia i zagwarantowania, że mieszkańcy nie są wykorzystywani i zaniedbywani, a przymusowe odosobnienie, przymusowe ograniczenia i przymusowe leczenie nie jest stosowane ani eskalowane podczas tego kryzysu;
Zagwarantowania, że osoby z niepełnosprawnościami mogą nadal kontaktować się z rodzinami i siecią wsparcia poza placówką oraz mogą to robić w prywatności i za pośrednictwem własnych urządzeń komunikacyjnych.
Wprowadzenia prewencyjnych, szeroko zakrojonych testów i bardziej rygorystycznych środków zapobiegawczych dla grup osób z niepełnosprawnościami, które są bardziej podatne na infekcje – w tym osób mieszkających w instytucjach stałego pobytu. Środki te powinny obejmować ich sieć wsparcia;
Zapewnienia osobom z niepełnosprawnościami równego dostępu do leczenia w instytucjach stałego pobytu.
Wyznaczenia dostawców usług wsparcia (w tym opiekunów, pracowników pomocniczych i asystentów osobistych) jako „kluczowych pracowników”, którzy powinni kontynuować pracę oraz zapewnienia im osobistego wyposażenia ochronnego i instrukcji niezbędnych do zminimalizowania narażenia i rozprzestrzeniania się infekcji, a także profilaktyczne ich badanie na obecność koronawirusa. Pracownicy powinni mieć możliwość podróżowania do i z miejsca pracy (zarówno organizacji, jak i domów klientów). Powinni być również uprawnieni do wsparcia przyznanego innym kluczowym pracownikom, takim jak opieka nad dziećmi i dostęp do szkoły;
Pilnego zapewnienia zestawów ochrony osobistej pracownikom i osobom z niepełnosprawnościami mieszkającym w instytucjach stałego pobytu oraz personelowi zapewniającemu wsparcie w lokalnych społecznościach;
Upewnienia się, że instytucje mają środki higieniczne i że wprowadzone są ścisłe zasady higieny i zapobiegania. Materiały te powinny być również dostępne dla mieszkańców instytucji i umieszczane w sposób dostępny dla wszystkich;
Wsparcia agencji zapewniających wsparcie dla osób z niepełnosprawnościami w opracowywaniu planów ciągłości działania w sytuacjach, w których liczba dostępnych pracowników może zostać zmniejszona. Obejmuje to zmniejszenie biurokratycznych barier rekrutacyjnych przy jednoczesnym utrzymaniu środków ochronnych, takich jak sprawdzenie środowiska;
Inwestowania w organizacje świadczące usługi wsparcia i upewnienia się, że są one w stanie sprostać zwiększonym kosztom związanym z aktualnym kryzysem, w tym kosztom lekarstw, materiałów ochronnych i nadgodzin personelu, w sposób włączający wszystkich w dotkniętej populacji;
Przeprowadzania wizyt i uważnego monitorowania działania placówek opieki instytucjonalnej, w celu upewnienia się, że mieszkańcy nie są opuszczeni lub narażeni na niebezpieczeństwo z powodu ograniczonej liczby personelu lub jego braku. Mieszkańcy instytucji powinni mieć dostęp do informacji o swoich prawach i sposobach zgłaszania naruszeń.
Unia Europejska powinna zapewnić krajom, którym brakuje środków ochrony osobistej narzędzia i materiały, których potrzebują, aby uniknąć infekcji. Sprzęt ten powinien być traktowany priorytetowo dla pracowników pierwszej linii, w tym personelu wspierającego osoby z niepełnosprawnościami.

Link to treści oryginalnej: RESIDENTIAL INSTITUTIONS ARE BECOMING HOTBEDS OF INFECTION AND ABUSE – GOVERNMENTS NEED TO ACT NOW

Tagi: deinstytucjonalizacja | EDF | niezależne życie |

Niezależne życie – produkt reglamentowany.

O niezależnym życiu, asystencji osobistej i deinstytucjonalizacji piszą Magdalena Kocejko i Zbigniew Głąb.

Pełny tekst znajduje się tutaj.

Tagi: asystencja osobista | deinstytucjonalizacja | Konwencja |

Krzysztof Kurowski o V Kongresie Osób z Niepełnosprawnościami

Pochylanie się nad losem niepełnosprawnych powinno zastąpić słuchanie ich w debacie publicznej.

Pełny tekst znajduje się tutaj.

Tagi: Kongres | Konwencja |

Chcą się pochylić, nie chcą zrozumieć. Komitety wyborcze o niepełnosprawności

Jaką ofertę dla osób z niepełnosprawnościami przygotowały komitety wyborcze? I co z tego wynika? Zapraszamy do lektury artykułu Pawła Kubickiego i Magdaleny Kocejko.

Pełny tekst dostępny jest tutaj.

Tagi: komitety wyborcze | niezależne życie |

IV Łódzki Konwent Osób z Niepełnosprawnościami

Zapraszamy na krótką relację z Konwentu

Tegoroczny Konwent zgromadził ponad 70 uczestniczek i uczestników. Znalazły się wśród nich zarówno osoby z niepełnosprawnościami jak i ich sojusznicy.

Konwent otwarty został zaproszeniem na V Kongres Osób z Niepełnosprawnościami, który odbędzie się w Warszawie 10 października.

Wprowadzeniem do tematyki konwentu była prelekcja dotycząca reprezentacji osób z niepełnosprawnościami w życiu społecznym i publicznym. Szczególnie podkreślona została rola organizacji osób z niepełnosprawnościami (disabled people’s organisations), tworzonych i zarządzanych przez nie same w myśl hasła „nic o nas bez nas”.

W panelu dyskusyjnym rozmawiano o reprezentacji osób z niepełnosprawnościami w Łodzi – o tym jak obecnie wygląda i jaki kształt mogłaby przyjąć, aby działać skutecznie. Rozmawiano również o łódzkiej codzienności osób z niepełnosprawnościami.

W trakcie dyskusji jak i prelekcji padło wiele ważnych i mocnych słów dotyczących reprezentacji, wdrażania Konwencji i niezależnego życia. Uczestnicy mieli okazję głębiej zrozumieć czym jest prawdziwa deinstytucjonalizacja i asystencja osobista. Pojawiła się również refleksja, że w Polsce, póki co, daleko jeszcze do całkowitego i prawidłowego rozumienia Konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami, a droga do niezależnego życia jest jeszcze długa.

Łódzka społeczność osób z niepełnosprawnościami i ich sojuszników – chociaż bardzo zróżnicowana i nie zawsze do końca się rozumiejąca – stanowiła w trakcie Konwentu pewną jedność, mającą podobne pobudki i cele. Mamy nadzieję, że utrzyma się ona na dłużej.

W imieniu Instytutu Niezależnego Życia dziękujemy wszystkim za uczestnictwo!

Więcej o Konwencie także tutaj.

Spotkanie regionalne Europejskiej Sieci Niezależnego Życia (ENIL)

9 września w Warszawie odbyło się spotkanie regionalne Europejskiej Sieci Niezależnego Życia (ENIL)

9 września w Warszawie odbyło się spotkanie regionalne Europejskiej Sieci Niezależnego Życia (ENIL) a dzień później międzynarodowe seminarium ekperckie poświęcone asystencji osobistej oraz deinstycjonalizacji. Instytut Niezależnego Życia (członek ENIL) był współorganizatorem tych wydarzeń. Rozmawiano o rozwiązaniach wspierających niezależne życie w krajach Europy Środkowo-Wschodniej.

Swoimi doświadczeniami dzielili się również goście ze Skandynawii, którzy przedstawili zasady działania asystencji osobistej w Norwegii i Szwecji. Więcej na ten temat na: niepelnosprawni.pl

Tagi: ENIL | usługi asystenckie |